Wie heeft de leiding, de (hoofd)hersenen of de buik?
We horen zoveel over de ‘darm-hersenverbinding‘, maar wat is dat precies? Als ik klanten vertel dat ze hun buik niet volledig kunnen uitlijnen met de rest tenzij ze de trauma’s en wrokgevoelens die ze koesteren helen, ben ik dan hocus pocus aan het verkondigen? Of is er een wetenschappelijke reden om het te verklaren? Die is er.
Het is de nervus vagus. En het is belangrijk om te weten dat “Wat er in de nervus vagus gebeurt, niet in de nervus vagus blijft”.
Dit is waarom: De darm is een gesloten buis met openingen aan beide uiteinden. Het begint bij de mond en eindigt bij de anus. Medisch gezien wordt de binnenkant van de darm als buiten het lichaam beschouwd. Je kunt iets aan de ene kant inslikken en aan de andere kant weer uitscheiden zonder dat het ooit in je lichaam is geweest!
Via de darmen komt de buitenwereld je lichaam binnen. De term “leaky gut” (lekkende darm) verwijst naar een breuk in de darmbarrière, waardoor gifstoffen het lichaam binnenkomen.
In de afgelopen 50 jaar hebben zich twee ontwikkelingen voorgedaan die van invloed zijn op onze algehele gezondheid: Chronische ziekten hebben een hoge vlucht genomen en we hebben steeds meer giftige stoffen in ons milieu geïntroduceerd. Tegelijkertijd zijn onze darmen lekkender geworden, waardoor gifstoffen binnenkomen en ontstekingen ontstaan die zich kunnen uiten als de ziekte van Hashimoto, lupus, eczeem en andere chronische aandoeningen.
Vreemd genoeg is het zenuwstelsel een van de factoren die beïnvloedt of het darmslijmvlies gesloten of lek is. Opmerkelijk genoeg heeft de darm zijn eigen zenuwstelsel. Het heet het “enterisch zenuwstelsel” (ENS) en het omringt de hele darmbuis. Het ENS heeft naar schatting 250 tot 500 miljoen neuronen – het grootste aantal zenuwcellen in het lichaam. Een primaire biologische rol van het ENS is het in stand houden van de darmbarrière. Verder is ons buikbrein ook ze zetel van onze identiteit, ons zelfbehoud en mobilisatie. Waarom zouden onbehandelde trauma’s of wrok dit zenuwstelsel aantasten? Het komt allemaal neer op het autonome zenuwstelsel en de nervus vagus.
De nervus vagus, onderdeel van het autonome zenuwstelsel(AZS), is een snelweg die van je hersenen naar je darmen loopt – en weer terug. Hij draagt signalen in beide richtingen. Het AZS werkt continu en reguleert twee reacties: sympathisch en parasympatisch. Sympathisch is je vecht-of-vlucht reactie en parasympatisch is rust en vertering. Het autonome zenuwstelsel is een verbazingwekkend onderdeel van de menselijke evolutie en zorgt ervoor dat mensen overleven. In een situatie van leven of dood beschermt het autonome zenuwstelsel ons door de meeste energie in ons lichaam om te leiden naar de hersenen en de spieren.
Als we bijvoorbeeld tijdens het wandelen een grizzlybeer tegenkomen, is onze beste kans om te overleven een ontsnappingsplan te bedenken (bloed naar de hersenen) en weg te rennen als dat nodig is (bloed naar de spieren). Het zou onze overlevingskansen niet ten goede komen als we energie verspillen aan het verteren van ons havermoutpap-ontbijt terwijl we proberen te ontsnappen. Als we ontsnapt zijn en bij het kampvuur zitten, zou dat een goed moment zijn om energie te besteden aan de spijsvertering en reflectie omdat we die niet nodig hebben om te overleven.
Hoewel het autonome zenuwstelsel geweldig is, is het niet uitgerust voor het digitale tijdperk. Vandaag de dag wordt ons leven verteerd door meldingen die onze onmiddellijke aandacht richten op constante sms’jes, e-mails, het laatste nieuws, Instagram-posts, enzovoort. Het is alsof we 24/7 op de vlucht zijn voor de grizzly.
Als we wakker worden, is het eerste wat veel van ons doen onze telefoon checken. Als we het laatste nieuws lezen, registreert ons autonome zenuwstelsel dat het vandaag een overlevingsdag is.
De sympathische zenuwreactie is het stilleggen van de spijsvertering, het onderdrukken van de immuunfunctie van de darmen, het vertragen van de motiliteit (spiersamentrekkingen die de inhoud van het maagdarmkanaal verplaatsen) en het onderdrukken van goede darmbacteriën. Al deze reacties leiden tot buik klachten.
Belangrijk is dat de sleutel tot een gezonde buik onze mentale, emotionele en spirituele gezondheid is. Makkelijk toch? Niet noodzakelijkerwijs. Als ervaringsdeskundige weet ik maar al te goed hoe het zit met ontkenning en het niet willen aanpakken van echte onderliggende problemen.
Om de darmgezondheid te verbeteren door de lichaam-geest-spirit verbinding te helen, volg je een aantal essentiële stappen:
- Identificeer bronnen van stress en triggers die je uit balans krijgen. En ga hiermee aan de slag!
- Druk dankbaarheid uit in een gevoel van dankbaarheid van binnen.
- Doe regelmatig aan lichaamsbeweging en ga regelmatig de natuur in.
- Werk dagelijks aan je ademhaling en oefen BaseCamp©.
Ontdek welke oefening voor jou werkt door verschillende te proberen.
- Meten = Weten.
Identificeer onevenwichtigheden in het autonome zenuwstelsel met een hartslagvariabiliteitsmonitor. Je HRV waarde is een indicator voor de gezondheid van je nervus vagus. De monitor kan je helpen bewustzijn te creëren en zal je leren hoe je meer variaties kunt creëren. Tip: de sleutel is leren ademen en in het huidige moment blijven.
Heb je vragen of wil je meer weten. Stuur ze naar info@mbraining.nl
